Słownik polsko-niemiecki. 2014.
wionąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IVa, wionąćnie, wionąćnął {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być przywiewanym lub zostać przywianym przez podmuch powietrza; będąc przywianym, dawać się odczuć; zalatywać, powiewać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wionąć — dk Vb, wionąćnie, wionąćną, wioń, wionąćnął, wionąćnęła, wionąćnąwszy książk. «o wietrze, podmuchu powietrza itp.: wiejąc nadlecieć, powiać skądś, zawiać; także ndk o zapachu, cieple, parze itp.: być przywianym, przyniesionym, przywiewanym,… … Słownik języka polskiego
powiać — dk Xb, powiaćwieje, powiaćwiej, powiaćwiał powiewać ndk I, powiaćwa, powiaćają, powiaćaj, powiaćał 1. «o wietrze, podmuchu powietrza itp.: wionąć, zawiać, wiejąc przypłynąć» Powiało chłodem, mrozem. Od jeziora powiewa zimny wiatr. Od bagna… … Słownik języka polskiego
wionięcie — n I rzecz. od wionąć … Słownik języka polskiego
